کتابخانه روستای آبطویل

اولین شهید محراب

شهید محراب از دو واژه شهید و محراب تشکیل شده است. شهادت در دین اسلام به‌معنای کشته شدن در راه خدا است و مِحراب طاقنمایی است که جهت قبله در مسجد را نشان داده و امام جماعت در آنجا به نماز می‌ایستد. شهید محراب به کسی گفته می‌شود که در مراسم برگزاری نماز به شهادت رسیده باشد. حضرت علی(ع) اولین شهید محراب است که ابن ملجم مرادی در مسجد کوفه با شمشیر فرق ایشان را شکافت و او با همین زخم به شهادت رسید از این رو امام علی(ع) اولین شهید محراب نام گرفت.

در سال‌های نخست تشکیل جمهوری اسلامی در ایران افراد زیادی در ترورهای مخالفان جمهوری اسلامی کشته شدند. برخی از این افراد امامان جمعه شهرها بودند که در ادبیات رسانه‌ای جمهوری اسلامی به شهدای محراب معروف شدند. هر چند ترور برخی از آنان هنگام نماز جمعه نبود.

محمد علی قاضی طباطبایی

سید محمدعلی قاضی طباطبائی (1293- 1358ش) فرزند سید باقر در تبریز متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در تبریز خوانده و در سال 1318 راهی حوزه علمیه قم شد و از درس‌های اساتیدی مثل؛ سید محمد حجت کوه کمره ای، سید حسین بروجردی و امام خمینی کسب علم کرد. در سال 1328 از قم عازم حوزه علمیه نجف شد و در نزد آیت الله محمد حسین کاشف الغطاء مشغول کسب علم شد. با آغاز نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، در آذربایجان فعالیت‌های سیاسی انجام می‌داد. در این مدّت چندین نوبت دستگیر، زندانی و تبعید شد. در شامگاه عید قربان و پس از اقامه نماز مغرب و عشاء در مسجد شعبان، در تاریخ 10/8/ 58 به شهادت رسید.^[1]